هر سال در 21مرداد زمین در موقعیتی قرار می گیره که نسبت به اوقات دیگر سال بیش تر شهاب دیده میشه .ما هم از این با خبر هستیم و هر سال به جایی تاریک و دور از شهر و آلودگی نوری می ریم تا کمی عظمت خدا رو ببینیم اما امسال با سال های دیگه فرق می کرد.آخه قرار شد با یک تور کویر نوردی به قلب کویر مزینان بزنیم و از سکوتش از تاریکی و از نسیم شبانگاهی لذت ببریم البته این نوع تورا هزینه زیادی داره اما بخواطر اینکه با یکی از مسولین این تور همسایه بودیم به صورت رایگان اومدیم یعنی خودمون جوجه رو تو سیخ کردیم .اول فکر می کردیم که نفوذ زیادی داریم بعد فهمیدیم نصف آدمایی که اینجان بدون هماهنگی اومدن.بگذریم.جوجه رو تو کلاته مزینان زدیم بر بدن و راه افتادیم تو دل کویر.جمعیت خیلی زیاد بود فکر کنم هزار نفری بودن .کویر مزینان تا حالا این قدر ماشین و گرد وخاک رو به چشمش ندیده بود.بعد از کلی کویر نوردی و خاک خوردن به یک جای خوب رسیدیم.حصیر رو برداشتیم و از جمعیت دور شدیم اما باز نور ماشینا اذیت مون می کرد از اون بد تر این بود که چهار تا آدم از خدا بی خبر صدای ظبط شون رو زیاد کرده بودن و...بماند.تو این شبا باید دراز بکشی تا چند تا شهاب ببینی.با چشم غیر مسلح هم کهکشان راه شیری مثل یک ابر دراز دیده می شد امسال چون ماه تو آسمون بود باید صبر می کردیم تا ساعت11تا ماه نورش رو حمع بکنه و بره .بخواطر همین تا ساعت چهار صبح با چشم های خواب آلود به اسمون خیره شده بودیم.شهاب ها رنگ های مختلفی دارن قرمز سبز سفید.کوچک و بزرگ هم داشتن.اونایی که بزرگ بودن کل کویر رو روشن می کرد و نورش تا 15ثانیه هم تو آسمون می موند.از خستگی خوابم برد ولی خواب داخل کویر هم خیلی کیف می ده.با اون سوز سرماش زیر پتوی گرم و نرم بخوابی از صد تا تخت هم بهتره گرچه صبح که پا شدم کمرم قریچ قریچ می کرد ولی باز هم شیرین بود.
تا چه آید زین پس.محمد خاکی 24مرداد 1395
